علی اصغر شفیعیان:
برادر عزیز آقای تاجزاده! در یادداشت خود از داخل زندان اوین به هیچ کدام از سوالهای چهارگانه دربارهی تحریم انتخابات پاسخ نگفتهاید ولی بر تحریم به عنوان «مقاومت مدنی» تاکید کردهاید.
نمیدانم وضعیت داخل زندان چطور است و امیدوارم هر چه زودتر این تصمیم غلط در زندانی کردن شما و منتقدین سیاسی پایان پذیرد و رو در رو صحبت کنیم اما این بیرون که حال اقتصاد خوب نیست. آیا با سیاست «به ابتذال کشاندن حاکمیت»، وضع اقتصاد بهبود پیدا میکند یا در بهترین حالت از نظر شما، باز هم انقلابی مانند ۵۷ میشود و روز از نو؟
اگر تمایل دارید فضای سیاسی همچنان بسته بماند و هی بگویید که دریغ از دیروز و ای مردم مقاومت و تحمل کنید، آیا این مردم هم تمایلی دارند که مانند شما در جنگ و جدل بمانند؟ زندگی، هم خواست و هم حق مردم است.
بله بن بست است؛ همه در بن بستیم اما فقط به ناتوانی اقلیت حاکم برمیگردد؟ ناتوانی شما یکی از دلایل بیانیه ۱۱۰ امضایی برای روزنهگشایی بود.
نوشتهاید که آقای خامنهای این طور و آن طور. نوشتهاید که رهبر جلوی تغییر سیاست حجاب و رابطه با آمریکا را گرفته است؛ من مدافع همهی سیاستهای جاری نیستم ولی انصاف هم چیز خوبیست. دوستان بزرگتر من و شما سردمدار مقابلهی سخت با آمریکا بودند و از دیوار سفارت آن کشور بالا رفتند و حجاب را هم آنها اجباری کردند. عملکردهایی در گذشته که شما هم در این سالها از آن عملکردها انتقاد کردهاید. اما حالا در عمل، حجاب در خیابانها تقریبا آزاد است و در بیست و چند سال گذشته ایران و آمریکا بارها در موضوع افغانستان، عراق و برجام با هم ارتباطات گسترده، بده بستان و توافق داشتهاند.
یکی از پرسشهایم از شما این بود که رای ندادن چه دستآوردی دارد؟ تحریم انتخابات و به قول شما مقاومت مدنی، گوش ناشنوا را باز نمیکند! اگر تحریمهای قبلی موثر بود پس چرا نتیجه بدتر شد؟ اشتباه محاسباتی داشتهاید؛ دیگر تکرارش نکنید.
در این یادداشت اخیر تاکید دارید که یک فراکسیون اقلیت در مجلس آینده مفید نیست و نهایتا مثل مجلس دهم میشود که شما هم از حامیان آن لیست امید بودید. خب اشتباه شما تاکید بر ریاست عارف در آن مجلس بود و همین باعث دو تکه شدن میانهروها شد. مگر تفاوت روحانی و لاریجانی با خاتمی در برخی مسائل چقدر زیاد است؟ باید از اختلافات گذشته و قدیمی صرفنظر کرد؛ به گذشتهی خود بنگرید!
لااقل به خاطر این همه اصرار بر تحریم انتخابات آتی، مسئولیت ورود امثال رسایی و کوچکزاده را بپذیرید وگرنه اگر امکان تأثیرگذاری بر مردم را دارید که ندارید، از هواداران خود بخواهید با رای به میانهروها در تهران و دیگر مناطق، جلوی تندروها را بگیرند! قدرت اجتماعی خود را به رخ بکشید!