مِنا، منطقه واقع شده درِ شرق شهر مکه، در مناسک حج امسال، حال و هوای دیگری یافت. فضای حزن آلود و غم باری که با جان باختن تعداد زیادی از میهمانان الهی رقم خورد، دل های بسیاری از مسلمانان را در اقصی نقاط عالم به درد آورد و آیین پرفیض حج ابراهیمی را با تاثر و تالم همراه نمود.
شاید منا از
روزی که نخستین بار، مسلمانانِ یثرب در موقعیتی از آن به نام جمره عقبه با پیامبر گرامی اسلام (ص) بیعت کردند تا
کنون، رخدادی به دردناکی این حادثه را کم دیده باشد. خطه ای که باید مراسمی چون
رمی جمرات یعنی سنگ انداختن به شیطان با هدف دوری جستن از این موجود پلید را شاهد
می بود، مظلومیت و از دست رفتن آنانی را نظاره گر شد که در پاسخ به دعوت
پروردگارشان، راهی دیار پیامبر رحمت شده بودند؛ تا پروانه وار و لبیک گویان، دور
بیت الهی بگردند و با توشه هایی معنوی و
قلبی آرام و مطمئن به وطن خویش بازگردند.
از خود رستگانی که در روز عرفه، با خدایشان رازو نیازها کردند و در سرزمین عرفات به یاد دعای سید جوانان اهل بهشت، ترنم شیدایی و شوریدگی سردادند.
براین باورم آنان در آن دقایق غیر قابل وصف مناجات با رب العالمین، توام با نیایش معشوق، لحظه ها را می شمردند که موعد قربانی فرارسد تا در همان مکانی که ابراهیم (ع)، اسماعیل خویش را به قربان‌گاه برد تا به فرمان ایزدی، مورد امتحانی بزرگ قرار گیرد به وظیفه عمل کنند و عید سعید قربان را به عنوان روز جشن و سربلندی به شایستگی درک نمایند اما افسوس که این گونه نشد و روز بزرگی چون عید قربان به روز عزا تبدیل گشت.
این روزها و در آستانه فرارسیدن ایام سوگواری امام ابدی شهیدان و رهبر آزادگان جهان، حضرت اباعبدا... الحسین (ع) پیکرهای جان باختگان مظلوم منا یکی پس از دیگری به زادگاهشان می آیند همان هایی که در حرم الهی، با تشنه کامی، جان عزیز خویش را به معبودشان تسلیم نمودند.
بسیاری از خانواده های ایرانی که در تدارک استقبال از زائران بودند به جای پخش کردن گل و شیرینی، رخت عزا بر تن، به سوگ عزیزانشان نشسته اند تا در کنار پیکرهای جان باخته های عزیز، یک دل سیر بگریند و در این اندوه سخت و طاقت فرسا مویه ها کنند.
امروز که پیکرهای این به خدا پیوستگان در زادگاهشان آرام می گیرند، به مصداق « وبشّر الصابرین الذین اذا اصابتهم مصیبه قالوا انا لله و انا الیه راجعون » در این مصیبت بزرگ و فراموش نشدنی ، بردباری کنیم و با تأسی به فرمایش رییس مذهب جعفری و امام صادقان، حضرت جعفر بن محمد (ع) که فرمودند: کسی که در راه زیارت خانه خدا در مکه، در حال رفتن یا برگشتن از دنیا برود، از ناله بزرگ روز قیامت در امان خواهد بود و اگر در حال احرام از دنیا رفته باشد، لبیک گویان در روز قیامت محشور می گردد، از درگاه مهربان ترین مهربانان که غم را با شادی و شادمانی را با اندوه همراه ساخته، برای عزیزان از دست رفته، رحمت بی کران و علو درجات و برای داغ دیدگان، شکیبایی و پاداش معنوی تقاضا نماییم.
اللهم عجل لولیک الفرج
انالله واناالیه راجعون ،باعرض تسلیت به باز ماندگان آن عزیزان ، موضوع مناسبی با متن وزین متشکریم
با سلامجناب آقای نوذریان
بسیار زیبا و تأثیرگذار نوشته اید
روح جان باختگان فاجعه ی من قرین رحمت الهی باد
با تشکر
موفق باشید
همه از خداییم و بسوی او می رویم. خدا همه این عزیزان را مشمول رحمت بی کران خودش بنماید، یاد این شعر افتادم که می گوید : عنقریب است که از ما اثری باقی نیستممنون استاد نوذریان...