درباره این جهش که به D۶۱۴G معروف است، شایعاتی وجود دارد که بر روی پروتئین در سطح ویروس تاثیر می گذارد. این جهش، جهشی جدید است و کمتر در در نمونه های گرفته شده از بیماران کرونایی دیده شده است. در حقیقت این نوع جهش جدید از ویروس که با نام G معروف است، بیشتر در نمونه های بیمارانی دیده شده که روزهای اول به این بیماری مبتلا شده بودند.
بنا به تحقیقات این نوع جدید از ویروس به دلیل یک انتخاب طبیعی رخ می دهد، ذرات ویروس جهش یافته راحت تر وارد سلول ها می شوند و با گونه های دیگر مبارزه کرده و برآن ها غلبه می کنند. البته دانشمندان هنوز نمی توانند با قطعیت بگویند که این جهش عامل انتقال ویروس کرونا بوده است، بلکه شیوع نوع G احتمالا بصورت شانسی رخ داده است.
نوع G در مقابل نوع D
دانشمندان حالا نمونه های اولیه ویروس کرونا در ووهان چین را نوع D می نامند. تا قبل از اول مارس ۹۰% نمونه های گرفته شده از بیماران از نوع D بود اما پس از آن نوع G نیز دیده شد. این جهش بواسطه مبادله یک نوکلئوتید آدنین (A) با یک نوکلئوتیدگوانین (G) در نقطه خاصی در ژنوم ویروس کرونا رخ داده است. سه نوع جهش دیگر نیز به همین روش مشابه در بلوک RNA مبادله می شوند.
نوع G در نمونه های ۶۷% از بیماران از ماه مارس تا به امروز و ۷۸% بیماران مبتلا از اول آوریل تا ۱۸می دیده شده است. طی این زمان، مکان شیوع بیماری از چین به اروپا و امریکا منتقل شده است.
این جهش حتی در مکان هایی که نوع D در آنجا شایع است نیز دیده شده است. محققان برای بررسی موضوع، جهش G و D را به شبه ویروس های کرونایی تزریق کردند، این ویروس هی جدید پروتئین های سطحی ویروس های دیگر را نمایان می کنند و مفید هستند، زیرا نمی توانند بیماری را منتقل کنند و از آنجایی که دارای نشان های مولکولی هستند، محققان می توانند حرکات آن ها را در سلول پیگیری کنند.
سپس محققان کشت های سلولی را در معرض شبه ویروس های کرونایی D و G قرار دادند تا میزان عفونی بودن هریک را مشخص کنند. براساس یافته ها ، نوع G دارای مقادیر بالاتری از ویروس در کشت سلولی بود که این معنای عفونت و تکثیر بیشتر است. مقادیر ویروس های موجود در جهش G حدود ۲.۶ تا ۹.۳ برابر بزرگتر از نوع D است.
این شبه ویروس ها نه ویروس های کرونایی واقعی بودند و نه سلول های شش انسان، اما آزمایشی که درباره میزان عفونی بودن سارس کووید ۲ انجام شده بود نیز به همین نتایج مشابه رسید. طبق آزمایشی که بروی سلول های ریه انسان انجام شد، نوع G می تواند تا ۸برابر ریه انسان را نسبت به نوع D عفونی تر کند.
اما نوع تکثیر این ویروس در فضای آزمایشگاهی بمعنای آن نیست که در دنیای واقعی نیز باهمان سرعت منتشر خواهد شد. عوامل مختلفی رویو انتقال و شیوع بیماری تاثیر می گذارند، مثلا نحوه ورود به بدن و میزان ماندگاری آن در طبیعت برای وارد شدن به بدن میزبان جدید.
اگر ویروس نوع G بتواند وارد مکان های شلوغ شود، به سرعت همه گیر خواهد شد. مخصوصا در روپا و شهر نیویورک. نوع G۶۱۴ یکی از انواع جهش های چهارگانه است که برای یافتن جهش های دیگر باید مطالعات بیشتری صورت پذیرد. محققان هم اکنون درحال کار کردن بروی حیوانات هستند تا ببینند که کدام حیوان بهتر می تواند نحوه انتشار بیماری از انسان به انسان دیگر را نشان دهد.
خبر خوب آنکه شواهدی مبنی بر تاثیر شدیدتر نوع G وجود ندارد اما باید نحوه جهش این ویروس را ردگیری کنند. با افزایش مقابله سیستم ایمنی با این ویروس، تغییرات آن نیز بیشتر می شود. رعایت فاصله اجتماعی، شستن مکرر دست ها واستفاده از ماسک صورت را همچنان بهترین راهکارها برای مقابله با این بیماری هستند.
منبع: بهداشت نیوز