کد خبر: ۸۱۲۶۸۱
تاریخ انتشار: ۱۹ دی ۱۳۹۸ - ۱۶:۵۱ 09 January 2020

آتنا اصلانی

مرد خانه‌به‌دوش است، ٣٠ ماه است با همسرش زیر یک سقف زندگی نکرده است. زن در خانه مادرش بستری‌است، پریشان حال است، روان‌پزشکان گفته‌اند نیاز به بستری دارد. اما مرد می‌گوید پول درمان ندارند. خانه‌ را تحویل داده‌اند، توان زندگی میان چهاردیواری‌های خاطره را نداشتند، مرد حالا به تنهایی اجاره‌نشین شده است و این روزها مسیرخانه تا اداره کار پارس‌آباد را چشم بسته می‌رود تا شاید ماجرای خانه را زنده کند. مسئولان اداره کار اردبیل می‌گویند که او دیر مراجعه کرده است و خانه تحویل داده شد، باید منتظر انصراف یکی از مالکان بماند.

سی ماه است خانواده اصلانی آشفته‌اند؛ درست از بیست‌وهشتم خرداد ٩۶ که ماجرای قتل آتنا، دختر هفت ساله‌شان در پارس‌آباد مغان برملا شد. قاتل، مرد رنگرزی بود که دختر را به قتل رسانده و او را داخل بشکه‌ای پنهان کرده بود، ٢٢ روز بعد، وقتی نفس مردم برای پیداکردن دختر خردسال برید، جسد در کیسه‌‌ای در پارکینگ خانه قاتل پیدا شد. از همان روز بود که دنیا برای «اصلانی» تاریک شد، زن سی ساله را بیمار کرد، پدر سی‌وهشت‌ساله را پریشان‌حال. بیست‌ونهم شهریور همان سال یعنی درست ٩۴ روز پس از قتل، پایان زندگی اسماعیل رنگرز و آغاز ازهم‌گسیختگی خانواده آتنا بود. پدر سکته قلبی کرد، سر از بیمارستان درآورد. مادر اختلال روان پیدا کرد و حالا ٣٠ ماه است جدا از همسر در خانه مادری‌اش زندگی می‌کند. پدر می‌گوید ٣٠ماه است زندگی‌شان رنگ خوشی ندیده است.

نوزدهم تیر ‌سال ٩۶ جسد آتنا پیدا شد و ٩ روز بعدش وقتی تیم مستندسازی از شبکه دوم سیما به خانه اصلانی رفته بود، با علی ربیعی، وزیر وقت تعاون، کار و رفاه اجتماعی تماس گرفته شد و او در شرایطی که دوربین صدایش را ضبط می‌کرد، وعده در اختیار قرار دادن خانه و کار را به پدر آتنا داد. رسیدگی به وضع اقتصادی این خانواده، دستور ویژه رئیس‌جمهوری بود. همان موقع علی ربیعی گفت: «رئیس‌جمهوری به من دستور داد تا شغل مناسبی برای پدر خانواده فراهم و خانه مناسبی برایشان در نظر گرفته شود.» قاسم«پدر آتنا» قبل از کشته‌شدن دخترش در خیابان پزشکان پارس‌آباد دست‌فروشی می‌کرد. آنها به شدت تنگدست بودند. پدر درست بعد از آن مستند، از غصه دخترش سکته قلبی کرد. او را در بیمارستان بستری کردند. با او برای تحویل خانه تماس گرفتند، اما قاسم به دلیل شرایط جسمی نتوانست مراجعه‌کند، از او اثر انگشت می‌خواستند. بعد که رفت، دیگر از خانه خبری نبود: «از ما مدارک گرفته بودند، مدارک من و دختر دیگرم آسنا و همسرم. وقتی بعد از ترخیص از بیمارستان به اداره کار پارس‌آباد رفتم، گفتند فعلا خانه نمی‌دهیم.»

قرار بود خانه‌ای در مسکن مهر پارس‌آباد به آنها داده شود. اصلانی حالا به «شهروند» می‌گوید: «مرداد ٩۶ خودم سند خانه را دیدم، اما هیچ خبری از خانه نشد. هر بار که به اداره کار پارس‌آباد می‌روم، جوابی نمی‌گیرم، مگر خود وزیر نگفت خانه می‌دهند، چرا به وعده‌شان عمل نکردند؟ مسئول بهزیستی و اداره کار پارس‌آباد هم به خانه ما آمدند و گفتند که حمایت می‌کنند، عکسش را هم دارم.» وزیر وقت رفاه، وعده استخدام قاسم اصلانی را هم داده بود؛ وعده هم رنگ واقعیت به خود گرفت. او بلافاصله در شرکت کشت و صنعت پارس مشغول به کار شد، حالا جزو نیروی خدماتی شرکت است. مدیر شرکت با او قرارداد پیمانکاری امضا نکرد و استخدام رسمی‌اش کرد. اما او حالا درد دیگری دارد: «٣٠ماه است با همسرم زیر یک سقف زندگی نکرده‌ام، بعد از آن ماجرا، همسرم دچار بیماری اعصاب و روان شد، بیماری به مغزش زده است، باید بستری شود، مثلا آسنای پنج‌ساله را کتک می‌زند، نیم ساعت بعدش می‌زند زیر گریه که چرا دخترش را کتک زده است. یکی به من گفت درمانش حداقل ۵٠‌میلیون تومان خرج‌دارد، باید به تهران بیاورمش، اما حالا با دخترم خانه مادرش است.» قاسم می‌گوید که ٣٠ ماه است در خانه زندانی شده‌اند، نه بازار می‌روند، نه خانه اقوام: «وقتی هم می‌خواهیم سر مزار آتنا برویم، با ماشین شیشه دودی می‌رویم که کسی ما را نبیند. مردم حرف زیاد می‌زنند، سوال زیاد می‌پرسند، نگاه می‌کنند. خیلی اذیت می‌شویم.» او ۵میلیون تومان از محل کارش وام گرفته تا به اردبیل برود و کارهای خانه را پیگیری کند: «چندین ماه است که یک خانه اجاره کرده‌ام، با ماهی ۴٠٠‌هزار تومان در فقیرترین جای پارس‌آباد. تنها زندگی می‌کنم. چند بار پیش امام‌جمعه شهرمان رفته‌ام تا ببینم ماجرای خانه چه می‌شود. هر بار گفت چند روز دیگر می‌دهند. تا حالا ١٠ بار این را به من گفته‌اند، حتی به فرمانداری هم زنگ زدم، بی‌فایده است.»

قاسم اصلانی دو روز پیش دوباره به اداره کار اردبیل رفت، مسئول اداره به او گفت که باید ٢٠‌میلیون تومان جور شود تا خانه را تحویلش دهند: «به من گفتند بهزیستی و کمیته امداد باید کمک‌کنند این ٢٠‌میلیون تومان تأمین شود تا بتوانیم خانه را تحویل دهیم. قبلا که وعده خانه دادند، حرفی از ٢٠‌میلیون تومان نزدند. حتی بعد از حادثه هم که گفتند بیا برای دادن مدارک، کسی نگفت ٢٠‌میلیون تومان باید پرداخت شود. حالا هم این پول را از من نمی‌خواهند، می‌گویند سازمان‌ها باید کمک کنند.» خانه، آپارتمانی در فاز دوم مسکن مهر پارس‌آباد است، آپارتمانی ٩٠متری. قاسم حالا رویای آن خانه را می‌بیند. وزارت رفاه پاسخ درستی درباره این موضوع نمی‌دهد.

دیر مراجعه کردند، خانه خالی نداریم!

قاسم رحیمی، مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی اردبیل است، او پدر آتنا را می‌شناسد و پس از اتفاقی که افتاد، به دستور وزیر وقت رفاه به خانه‌اش هم رفته بود: «آن زمان آقای ربیعی به من گفت که به خانه اصلانی بروم و برای دلجویی، کاری برای این خانواده انجام دهیم. ما هم دیدیم آنها اجاره‌نشین هستند، پیشنهاد واگذاری خانه‌ای در مسکن مهر پارس‌آباد دادیم، حتی او را استخدام یکی از شرکت‌ها کردیم، آن موقع خانواده مقتول در شرایط عادی نبودند، وقتی مراسم چهلم دخترشان را گرفتند، چندین بار برای تحویل خانه با آنها تماس گرفتیم، اما آقای اصلانی می‌گفت که دخترش فوت کرده و خانه می‌خواهد چه‌کار. بعد تا مدت‌ها برای خانه مراجعه نکردند تا اینکه به تازگی پیگیر کارهای خانه شدند.» رحیمی می‌گوید همان زمان که به این خانواده پیشنهاد تحویل آپارتمانی در مسکن مهر داده شد، بهزیستی و کمیته امداد مبلغ ٢٠‌میلیون تومانی را که باید از سوی متقاضی پرداخت می‌شد، تقبل کردند و گفتند خودشان این پول را می‌دهند، بنابراین آقای اصلانی اصلا نباید پولی می‌داد. اما حالا که مراجعه کرده‌، آن خانه واگذار شده و اصلا معلوم نیست که کمیته امداد و بهزیستی دوباره پولی بدهند. به گفته رحیمی، آقای اصلانی تمایلی هم برای زندگی در مسکن مهر نداشت و شاید یکی از دلایل مراجعه‌نکردنش همین بود، اما وقتی مراجعه کرد، دیگر خانه‌ای نبود: «در توان اداره کار اردبیل نبود که برای این خانواده خانه‌‌ای در جای دیگری خریداری کند. ما می‌توانستیم یکی از آپارتمان‌های مسکن مهر را بدهیم، اما الان دیگر دیر شده است، باید همان موقع مراجعه می‌کرد، الان خانه‌ای نداریم که تحویل بدهیم، باید منتظر بمانیم تا یکی از مالکان انصراف بدهد، خانه خالی شود و ببینیم می‌شود خانه را تحویل داد یا خیر.» مدیرکل تعاون، کار و رفاه اجتماعی اردبیل معتقد است قاسم اصلانی برای پیگیری خانه کوتاهی کرده است: «این خانه‌ها تحویل راه و شهرسازی است، نه ما. ما هم به قول‌مان عمل کردیم، اما خودشان پیگیری نکردند. از سوی دیگر، وزیر رفاه تغییر کرده است، ما هم نمی‌دانیم که کمیته امداد روی حرفش هست که آن پول را بدهد.»

 

منبع:شهروند

انتهای پیام

اشتراک گذاری
نظر شما
نام:
ایمیل:
* نظر:
* :
آخرین اخبار