به گزارش تابناک اردبیل، شهر سیاحتی سرعین در ۲۵ کیلومتری شهر اردبیل به عنوان یکی از مهمترین مراکز استقرار چشمههای آبگرم در ایرن است که سالیانه پذیرای افزون بر 7 میلیون گردشگر داخلی و خارجی است.
از چشمههای آبگرم این شهر میتوان به گاومیش گلی، قهوه سویی، ساری سو، قرهسو، پهنلی - سو، آبگرم چشم و مجتمعهای آبدرمانی سبلان، بش باجیلار و حمام طبیعی شفا و ... اشاره کرد.
عاطف ناصری امروز در حاشیه جلسه بررسی وضعیت سفرهای تابستانی و بهاری شهرستان سرعین اعلام کرد که در نیمه نخست سال جاری بیش از پنج میلیون نفر از ظرفیت آبهای گرم معدنی شهر سرعین استفاده کردند.
وی افزود: تردد خودروها به شهر سرعین نشان میدهد در نیمه نخست سال هفت میلیون و ۸۶ هزار و ۵۷۶ وسیله نقلیه به این شهرستان تردد داشته است و با فرض این که دو میلیون خودرو از استان اردبیل به سرعین تردد داشته مابقی خودروهای مسافرانی است که از استانهای دیگر به این شهرستان سفر کردهاند.
به گفته فرماندار سرعین بررسیها نشان میدهد تعدادی از مراجعان به شهرستان از آبهای گرم استفاده نکرده و تعدادی نیز استفاده کردهاند اما در کل نزدیک به پنج میلیون نفر از آبهای گرم سرعین استفاده کردهاند.
بررسی ها نشان می دهد که بهره برداری از آبهای گرم استان به ویژه سرعین برای مدت زمان مشخص و در قالب قرارداد اجاره به پیمانکاران و بهره برداران واگذار می شود که بی تردید این فرایند در چارچوب مقررات و با نظارت های قانونی صورت می پذیرد اما آنچه که اکنون محل سئوال و ابهام است این که با محاسبه سر انگشتی 5 میلیون استفاده کننده از این خدمات و احتساب نرخ بلیت هر استفاده به میزان حتی نصف بهای کنونی که به طور میانگین بالای 10 هزار تومان است، منابع حاصله با رقمی حدود 30 میلیارد تومان کجا به چه محلی وصول و چگونه هزینه می شود؟
این در حالی است که اخیراً رضا کریمی نماینده اردبیل، نیر،نمین و سرعین در جلسه اعضای شورای شهر سرعین و فرماندار این شهرستان در اظهارنظری که هرگز از مستندات آن خبری منتشر نشده است، گفت: در سال گذشته حدود 11 میلیارد تومان درآمد از مجموعه آبهای گرم شهرستان حاصل و تنها مقدار اندکی در شهرستان هزینه شده است.
مردم استان اردبیل و بالخصوص ساکنان سرعین و روستاههای محروم آن اکنون این سئوال را مطرح می کنند که سهم آنان از این منبع خدادادی چقدر است وچرا تاکنون آثاری از این درآمد دهها میلیاردی در توسعه و آبادانی این منطقه به چشم دیده نمیشود؟
بی تردید این حق مردم و افکارعمومی است که بدانند تعیین قیمت واگذاری این منابع خدادادی به پیمانکاران و بهره برداران با چه فرمولی و به چه میزانی بوده و چگونه هزینه میشود؟
اگر با فرض این که درآمد حاصل از واگذاری آبهای گرم سرعین به صندوق دولت واریز می شود، چرا تاکنونی نمایندگان استان تلاشی برای هزینه کرد بخشی از آن در قالب توسعه و آبادانی استان اردبیل و شهرستان سرعین انجام نداده اند؟ و اگر هم در این باره مراجعی کوشش هایی کرده اند شایسته است نتایج اقدامات خود را به مردم اطلاع رسانی کنند.
ناگفته پیداست که آبهای گرم دامنه سبلان در شهرستان مشگین شهر و نیز خلخال هم از مصادیق قابل تامل و بررسی گزارش حاضر از سوی مسئولان ذیربط است.
امیدواریم نمایندگان استان، نهادهای مسئول و نظارتی همچون دیوان محاسبات و سازمان بازرسی در خصوص ملاک قراردادهای واگذاری و بهره برداری از آبهای گرم سرعین بررسی های لازم را داشته باشند تا خدای ناکرده این قراردادها هم در سایه بعضاً عدم شفافیت ها به سرنوشت قرارداد اجاره وبهره برداری غارعلیصدر به میزان سالانه فقط 700 هزار تومان دچار نشده باشد حال آن که طبق اعلام رسمی دادستان دیوان محاسبات، درآمد شرکت خصوصی بهره بردار از محل فروش بلیت دیدن این غار سالانه 19 میلیارد تومان بوده است!